Jonas Bassi (Jonas Bastijns)(B) Singer-songwriter 't Stamineeke Webbekom (07-08-2023) reporter & photo credits: Freddie info artiest: Jonas Bastijns info club: Stamineeke © Rootsville 2023

Na een helse 4-daagse werd het op maandagavond aangenaam uitbollen met singer-songwriter 'Jonas Bassi' die in het 'Stamineeke' te Webbekom zo goed als een thuismatch kwam te spelen. Jonas Bastijns kennen ze in Diest en omstreken uiteraard van met zijn vroegere band 'Jacle Bow'. Na 7 mooie jaren met deze band vond hij de tijd rijp om zich toe te gaan leggen tot het intiemere werk van singer-songwriter en trok hij zo op zoek naar zichzelf richting Marseille, en zo wordt het Franse chanson nu Jonas' nieuwe lichting.

Het zou een avondje worden met pop en rock naar het Franse chanson met daarbij een tussenstop met wat funk en soul. Een avond waarbij zijn aangename klankkleur een zegen bleek te zijn voor het bekende luisterend publiek van dit etablissement en omdat we toch richting zon aan het werken zijn ging dit gebeuren ook terug door op de binnenkoer. Een binnenkoer die naar alla verwachtingen weerom helemaal vol zat. Nog wel wat frisjes op deze avond maar gastvrouw Maaike strooide gul met dekentjes rond. We verwelkomen vanavond dan ook terug Silke achter de bar.

Een avond met genoeg diversiteit in Jonas zijn muziek en dus ook voor elk wat wils. Een avondje met heel wat covers maar ook het oudere werk van 'Jacle Bow' en niet in het minst met zijn Franstalige werk waardoor het er zelfs op soms leek alsof George Moustaki in dit kleine dorpje was neergestreken.

Na eentje van Deus bracht Jonas met één van zijn favoriete nummers zo het mooie 'Everybody's Talkin' aka 'Echoes' van Harry Nilsson uit 1969 en zo kon je hier meteen een speld horen vallen. 'How Many Wonders' werd dan weer een original maar met een eigen arrangement op 'Jardins d'Hiver' begrepen we dan al dat de Franse taal hem op het lijf is geschreven. Naar eigen zeggen maakt hij muziek met maar een paar ingredïenten en dus lusten we zo wel pap van deze nieuwe 'bouillabaisse'.

Met enkel maar de eerste rifjes herkenden we dan ook meteen Gabriel Rios zijn 'Broad Daylight' en stond zo verder niet in de weg om er hier een betoverende avond van te gaan maken. Eentje van een zeer volwassen singer-songwriter zoals te horen viel op zijn 'Hors de Question'. Van 'Jacle Bow' bracht hij vervolgens het nummer 'Lucky' uit het album 'What's All The Mumble About' van 2017 en dat konden zijn vele fans hier aanwezig best wel smaken.

Na wat funk op Prince zijn 'Kiss' wisten we dat er geen 'break' zat aan te komen maar niemand maar dan ook niemand die daar naar vroeg. Gewoon genieten van Jonas' mooie stem was toen wat we voor oegen hadden. Na een stukje Bossa Nova werd er al vlug ook overgeschakeld naar de soul van Otis Redding met diens 'million seller' hit 'Sittin' On The Dock Of The Bay'. Eentje dat zoals de meeste van zijn nummers pas na zijn dood in december 1967 postuum door Stax werden uitgebracht.

In 1965 brachten de 'Fab Four' het mooie 'In My Life' uit en begon mijn compagon de route zelfs binnensmonds mee te mommelen. Tijd voor enkel originals en met 'Je Sais Que Tu Vas Me Quitter' werd het nogmaals bevestigd. Het Franse chanson is hem op het lijf geschreven. Op een avondje als deze mag dan ook weer niet werk van de songsmid Bob Dylan ontbreken en zo kregen we 'Don't Think Twice, It's All Right' uit 1962.

Even iets anders dan met een nummer van Admiral Freebee om vervolgens terug te grijpen naar 'Nothing Gets Me Excited' uit 'Whatever You Might Find' van 'Jacle Bow' uit 2019. Hierin kregen we zelfs een bruggetje naar 'KC & The Sunshine Band'. Het is net die veelzijdigheid die van hem een zeer gewaardeerd singer-songwriter komt te maken. Wanneer hij dan nog eens 'Englishman in New York' van Sting komt te brengen gebeurt er hier weerom iets magisch en zonder maar één hint te geven komt de ganse binnenkoer hier volmondig mee te zingen. Mooi toch en dit is uiteraard eigen aan de bezoekers van het 'Stamineeke'.

Na nog eentje over 'La Lune' zit zijn tijd er hierop maar omdat Maaike toen misschien al was ingedommeld de bij de eerste tonen van deze 'Lullaby' zat er voor Jonas niets anders op dan gewoon op eigen houtje aan een resum bissers te beginnen. The End, en zo zijn wij dan weer opgeladen voor de volgende festivals.